Friday, September 30, 2011

සිතේ සරන නුඹ


සිනිඳු සුදු මුදු වළා සරනා
වැනිය නුඹ ඒ නීල ගගනා
නොකියමි මම ගොතා වදනා
නුඹ දුරයි ගුවන ම'සල රදනා


සෑදෑ සුවඳින් මත්ව පෙමිනා
හමා යන ඒ සිහිල් පවනා
කියමි කෙලසක නුඹම වැන්නා
නුඹ රළුය, පවන ගතේ වෙලෙනා


නිශා යාමය එළිය කරනා
නිසයුරු නුඹ කොහොම කියනා
අඹර මත මල් යහන් සදනා
නුඹ තරු කියමි කෙසේ මුමුණා


නෙත් කෙවෙනි තුල සැඟව මැවෙනා
සොඳුරු පාට හීනයක්ද නොවෙනා
වරින් වර විත් මහදෙ හි සරනා
නුඹ කොහිද මට කියන් මුමුණා


Post Comment

Thursday, September 29, 2011

වාරු නැත මා දෙපය..

නිල් ගුවන සිසාරා
පියාපත් විහිදුවා
පියඹන්න වෙර දරා
පියාපත් සිඳුණු කළ
සිඳුණු තටු පිරිමැද්ද
දයාබර දෙයත් ඔබ
යළි යළිත් පියඹන්න
ඔබ ම විය මා සවිය

සිරවී කටු පඳුරු තුළ
පෙති විදන්න බැරි වු කල
කටු මතින් ඔසවා
ලොවට දැනෙන සේ සුවඳ
පෙති එකින් එක 
විහිදන්න මඟ සැදු
ඔබ ම විය දයාබර
ළහිරු මා පිබිදවූ

ගොරහැඩි ගල් අතරින්
හැපී දසතේ ගලා
ගත රිදුම් දෙන විටදී
කඳුළු බිඳු වැගිරෙද්දි
දෙයත් දිගුකරමින් මෙමා
පිළිගත්ත සෙනහසින්
සමුදුරය ඔබ මහට
දිවි මඟේ ගිම් නිවූ

මල් පිපුණු වසන්තයේ
ඔබ වෙතට මම ආමි
වසත් ගී ගැයුවෙමි
තුටින් රඟ දුන්නෙමි
ඔබ ම ජීවය දුනි
ඔබ ම සවියක් වුනි
අතු පතර විහිදුවා
විසල් රුකක් වුනෙමි

නිල ගුවන පරයමින්
කළු වළා පැතිරුනි
හෙණ හඬින් නබෝ ගැබ
දෙදරවා කැළඹුනි
මද පවන චණ්ඩ වී
ලොවම චංචල වුනි
ඔබෙන් මා සමුගන්න
හෝරාව එළැඹුනි

ඔබ සෙවණේ වැඩුණු මා
වෙමී ඔබහට සෙවණ
ඔබ සවිය දුනි මෙමට
වෙමී ඔබහට සවිය
ඔබ සතුට විය මගේ
දෙමී ඔබහට සතුට
නමුදු සමුගෙන යන්න
වාරු නැත මා දෙපය....

Post Comment

Sunday, September 25, 2011

මහේශ් හසන්ත සිල්වා සොයුරා වෙනුවෙන් ඔහුගේ මිතුරු සනිඳු සහන් විසින් ලියන ලද දයාබර නිසදැස...

 අද උදැසන වෙනදා වගේම ඉර පෑව්වාට බහින ඉර බලන්න ඔබ අපි අතර නැතිවෙයි කියලා අපි හිතුවෙ නැ මහේශ් අය්යා. ඒත් ජීවිතේ කියන්නේ තණ අඟ පිනි බිඳුවකටත් වඩා අවිනිශ්චිත දෙයක් බව පසක් කරමින් බැස යන හිරුත් එක්ක ඔබත් අද බැස ගිහින්.. 


අකාලයේ මිය ගිය මහේශ් හසන්ත සිල්වා සොයුරා වෙනුවෙන් ඔහුගේ මිතුරු සනිඳු සහන් විසින් ලියන ලද දයාබර නිසදැස... 




කදුළු සාහරයේ අද අපේ සිත්
ඔබගොසින් හැරදමා අප සැම
තමට පෙර රටරකින්නට,තත්පරයක් පාසා....
සිහින මැවු... එකකුස නූපන්,නමුදු
සහෘදයාණෙනි...
ඔබේ සිනහවන් මැවේ අපේ හදවත්වල
සරණ සංසාරේ මේ හැම දිනකම..

වේදනාවක් ඇත කෑගසා හඞන්නට...
නමුත්....කදුළු කැට වියැලී ගොසිනි නෙත් තුලම,
එකම බත් පත රස බැලූ සොයුරාන..
අද..ඔබ අප සමඟ නැත..
සිතුවෙමුද? අපි ඔබට වේ කියා මෙවන් විපතක්
සසර වසනාතුරාවට.....
කෙලෙස උසුලන්නද මියැදුනු පුවත ඔබ....

පැතුම් තිබුණා ඔබට රට හදන්නට
තමාත පෙර රත රකින්නත... ඔබ ඒ දේ කළා,
සහෘදයාණෙනි,
අද සිදුවී ඇත අපට සමුදෙන්නට සේනානායක සයුරානෙනි, එකට සිප් කිරි බිවු අප
සිහිනයෙන් හෝ මිතුරුවෙමු යළිත්
කදුලු කැටවැටෙනා නමුදු වියළු දේ අනියත වග
මෙනෙහි කරන්නට ........අවසරයි....

~සනිඳු සහන් ~


මෙහි අයිතිය සනිඳු සහන් සතුය

Post Comment

Tuesday, September 20, 2011

All must leave once the mission is complete..

                       "When you need me, but do not want me, then I will stay 
                       When you want me, but do not need me. then I have to go"
                                                                        ~Nanny McPhee~

This is a quote from Nanny McPhee's movie. This is her mission. She is with us when we need her even though we don't want her. But when she completed her mission then we don't want her so she must leave even though we need her badly.

This is the simple lesson in our lives. Some people come to our lives whether we want them or not because they all have some lessons with them to teach us. Once they have taught all the lessons they must leave, they can't stay. Everyone come into your life for a special mission. Once they complete it they are leaving you. And you have to move on. Because there are more people are waiting to come into your life with new lessons.

Life is hard and it is not fair. But it is not fair to anyone. So in that sense life is fair to all. You must learn to let things go. Letting go is not forgetting. But moving on.

One of my friend wrote a nice verse in my autograph. I thought to finish this with that.

"If dreams have failed, dream again,
If you think you are beaten, try again,
Failure doesn't break you heart,
Life is a game so play your part.... "

Cheers!!

Post Comment

Wednesday, September 14, 2011

10 lessons from Bamboo

I got this from a mail. I thought to share this with you all. It teach us some very important lessons in life.
(1) Remember: What looks weak is strong 


The body ofeven the largest type ofbamboo is not large compared to the other much larger trees in the forest. But the plants endure cold winters and extremely hot summers and are some times the only trees left standing in the aftermath of a storm. We must be careful not to underestimate others or ourselves based only on old notions of what is weak and what is strong. You do not have to be big and imposing to be strong. You may not be from the biggest company or the product of the most famous school, but like the bamboo, stand tall, believe in your own strengths, and know that you are as strong as you need to be. Remember too that there is strength in the light, in openness and transparency. There is strength in kindness, compassion, and cooperation.


(2) Bend but don't break.


One of the most impressive things about the bamboo is how it sways with the breeze. This gentle swaying movement is a symbol of humility. The foundation of the bamboo is solid, yet it moves and sways harmoniously with the wind, never fighting against it. In time, even the strongest wind tires itself out, but the bamboo remains standing tall and still. A bend-but-don't-break or go-with-the-natural-flow attitude is one of the secrets for success whether we're talking about bamboo trees, answering tough questions in a Q&A session, or just dealing with the everyday vagaries of life.

(3) Be deeply rooted yet flexible
The bamboo is remarkable for its incredible flexibility. This flexibility is made possible in part due to the bamboo's complex root structure which is said to make the ground around a bamboo forest very stable. Roots are important, yet in an increasingly mobile world many individuals and families do not take the time or effort to establish roots in their own communities. The challenge, then, for many of us is to remain the mobile, flexible, international travelers and busy professionals that we are while at the same time making the effort and taking the time to become involved and deeply rooted in the local community right outside our door.
(4) Slow down your busy mind

We have far more information available than ever before and most of us live at a very fast pace. Even if most of our work life is on-line, life itself can seem quite hectic, and at times chaotic. Often it is difficult to see the signal through all the noise. In this kind of environment, it seems all the more important to take the time to slow down, to calm your busy mind so that you may see things more clearly.

(5) Be always ready

As the great Aikido master Kensho Furuya says inKodo: Ancient Ways,"The warrior, like bamboo, is ever ready for action." In presentation or other professional activities too, through training and practice we can develop in our own way a state of being ever ready. Through study and practice we can at least do our best to be ready for any situation.

(6) Find wisdom in emptiness

It is said that in order to learn, the first step is to empty ourselves of our preconceived notions. One can not fill a cup which is already full. The hollow insides of the bamboo reminds us that we are often too full of ourselves and our own conclusions; we have no space for anything else. In order to receive knowledge and wisdom from both nature and people, we have to be open to that which is new and different. When you empty your mind of your prejudices and pride and fear, you become open to the possibilities.

(7) Commit yourself to growth & renewal

Bamboo are among the fastest-growing plants in the world. It does not matter who you are — or where you are — today, you have amazing potential for growth. We usually speak of Kaizen or continuous improvement that is more steady and incremental, where big leaps and bounds are not necessary. Yet even with a commitment to continuous learning and improvement, our growth — like the growth of the bamboo — can be quite remarkable when we look back at what or where we used to be. You may at times become discouraged and feel that you are not improving at all. Do not be discouraged by what you perceive as your lack of growth or improvement. If you have not given up, then you are growing, you just may not see it until much later. How fast or how slow is not our main concern, only that we're moving forward.

(8) Express usefulness through simplicity

"The bamboo in its simplicity expresses its usefulness. Man should do the same." Indeed, we spend a lot of our time trying to show how smart we are, perhaps to convince others — and ourselves — that we are worthy of their attention and praise. Often we complicate the simple to impress and we fail to simplify the complex out of fear that others may know what we know. Life and work are complicated enough without our interjecting the superfluous. If we could lose our fear, perhaps we could be more creative and find simpler solutions to even complex problems that ultimately provide the greatest usefulness for our audiences, customers, patients, or students.

(9) Unleash your power to spring back

Bamboo is a symbol of good luck and one of the symbols of the New Year celebrations in Japan. The important image of snow-covered bamboo represents the ability to spring back after experiencing adversity. In winter the heavy snow bends the bamboo back and back until one day the snow becomes too heavy, begins to fall, and the bamboo snaps back up tall again, brushing aside all the snow. The bamboo endured the heavy burden of the snow, but in the end it had to power to spring back as if to say "I will not be defeated."

(10) Smile, laugh, play

It is said that bamboo has a strong association with laughter, perhaps because of the sound that the bamboo leaves make on a windy day. If you use your imagination I guess it does sound a bit like the forest laughing; it is a soothing sound. Bamboo itself also has a connection with playfulness as it has been used for generations in traditional Japanese kite making and in arts and crafts such as traditional doll making. We have known intuitively for generations of the importance of smiling, laughing, and playing, now modern science shows evidence that these elements play a real and important role in one's mental and physical health as well.



These are just ten lessons from the bamboo; one could easily come up with dozens more. These are not things that we do not all ready know, of course. Yet like many a good sensei, the bamboo simply reminds us of what we already know but may have forgotten. Then it is up to us to put these lessons (or reminders) of resilience into daily use through persistence and practice. You do not need to be perfect. You need only to be resilient. This is the greatest lesson from the bamboo.

Post Comment

Wednesday, September 7, 2011

I deserve to be Happy...


I was kneeling on the bank
near the lake we used to meet
to see you are coming through woods
you promised me to come
and asked me to wait..
I have been waiting here years and years
to see you return with a smile
lake is ready to over flow
it can't bear my tears
when I heard a voice from...
from the deepest place of love...
''all your tears mixed in to lake
had filled with secret pain..
but no body hear or no body feel
you have wasted your pain...''
the voice asked me get up..
my love...my dear lover..
now I'm on my feet and about to move
I can't wait here any longer
where I have no value with my soul
If you return here someday..
don't wait for me but move..
I deserve to be happy
If you are deserve to be happy
with me some day
my love....we will meet again..... 

Post Comment

Tuesday, September 6, 2011

කියාදෙනවද මට?

"ඔබ ඈතින් ඉදන් ඔයතරම් රත්තරන්
මං ආවොත් ද ඔබ මට හිමි...."
       ~උමරීයා සිංහවංශ~



සිතට පිවිසුනු හැඟුම්
වදන් කර පවසන්න
කියා දුන්නා සේම
කියා දෙනවද මට
හැඟුම් සඟවා සිනාසෙන්නට...

ඔබ සිර කලා සේම
සිත සිර කරන්නට
කියා දෙනවද මටත්
මගේ සිත සිර කරලන්න...

ආදරය කරන්නට
කියා දුන්නා සේම
කියා දෙනවද මට
දුන්නු ආදරය යලිත් අරගන්න...

ඔබ දුර යනවා සේම
මටත් දුර යන්න
ඔබෙන් වෙන්වෙලා
කියා දෙනවද මටත්
ඔබව අමතක කරන්න
ඔබ මාව අමතක කල විදිහ

Post Comment

Sunday, September 4, 2011

කතා කරන නිහඬ නෙත්....

මුණගැසුනු දවසක අයේ අපි
නොබලන්න මගේ දෑස් දෙස
මවාගන්නට බොරු සිනාවන්
නොදනී මා දෑස

සඟවමී ඔබෙන්
රිදුම් දුන්නත්
දකිනු රිසි වී
ඔය සිනා

දෙතොලට හැකිය
සිනසෙන්නට
සඟවා සියලු දුක්
නමුදු නෙත් නොදනී
සිනසෙන්නට බොරුවට
ඔබ හඬනු රිසි නැති නිසා මට
නොබලන්න මා දෑස
බල හිනැහෙන්න ඔබ
හිනැහෙන මා දෙතොල

නැගෙන හසරැල් පමනි
එනමුත්
වදන් නැත මට ඔබ හා
කියන්නට
නැගෙන කඳුලැළි මකාලන්නට
ඇසුත් හිනැහේ
නෙත් කතා වලින් හමුවෙමු සිතා

ඇසට ඇස ගැටුනු විට
මැවෙන සංවාදයන්
නිඬව ම පවසන්නේ
ඔබ නොමති තනිකමයි
නිඬව ම දොඩන නෙත්
නවතන්න බැරි නිසා
නෙත් දිහ නොබලාම
වෙන්ව යමු අපි සබඳ

අරුමයකි මමත් නුඹත්
මේ පාළු රැයත්
මගේ ලොවත් නුඹේ සේම
නෙත් කතා නිම වී
අයෙමත් තනි වෙමී
මට පුරුදු මගේ ලොවේ...

This poem is written by Me [Red Riding Hood] and one of my friend [Dilshani Ramesha Samarasinghe]
Her verses are italic and my verses are in blue. Hope you will enjoy our combination of thoughts. :)
Cheers!!

Post Comment