යන්ට යමි මා ඉතින්
හැරදා නුඹේ ලොව
වේදනාවේ මකුළු දැල් බැඳි
මගේ නොවෙනා
ලොවක බැ
ඉන්නට නැවතිලා
තිඹිරිගෙයි මියැදුනු
ප්රේමයක මළකඳ
රැගෙන යමි මා ඉතින්
මරණයක සළකුණු
මකාදමන්නට
අවජාතක පෙමක්
බිහි කල වරදට
ලබන ගැරහුම් විසිකළෙමි
ගසා යන සුළඟට
සී සී කඩ ගිය ජීවිතේ
රැගෙන යමි ඉතින්
දොස් නැ නුඹට
පෙම මගේය මා මවය
පියා නුඹ නොව
සිතුවේ නුඹ පියාය
දොසක් නැ නුඹට
අවජතක පෙම
මියැදිලා දැන්..
