සමනල් සිහිනය..

සිහින් කහ පාට ආලෝක කදම්භයක් ජනේලේ පුංචි සිදුරු අතරින් බේරිලා ඇවිත් මගේ පොත් මේසේ උඩට වැටිලා.. ඒ සඳ එළිය දිගේ ආපු ලස්සන සමනළයෙක් මේසේ උඩ නිදාගෙන හිටියා.. සමනල්ලු නිදාගන්නේ සඳ එළිය යටද?? ම්ම්ම්.. ලස්සන පාට පාට අත්තටු.. හරිම සනීප ඇති නේ.. සිනිඳු අත්තටු අල්ලලා බලන්න හිතුනත් සමනලයාට රිදෙයි කියලා හිතුන නිසා ඇල්ලුවේ නැ.. නිදහස් ජීවිතයක්.. යදම් නැති.. නිදහසේ පාවෙන සරළ ජීවිතයක්..
ආයේ හෙට උදේ ඉර එළිය වැටුනා ම ඌ යන්න යාවි..මම හිතුවා.. ඉර ඉළිය මැද්දෙන් ආකාසේ උඩට උඩට.. ඈතට..ඈතට පාවෙලා යන්න යාවි..මේ වගේ ජීවිතයක් මටත් ඇත්නම්.. ඒත් මට කොහෙද එච්චර වාසනාවක්.. මම ආයේ මගේ ඇඳට ගියා නිදාගන්න.. අඩුම ගානේ සඳ එළිය බිඳුවක් වත් මගේ ඇඳටත් වැටෙනවා නම්..එහෙම වෙන්නේ නැ.. සඳ එළියේ නිදහසේ නිදියන්න පුළුවන් නිදහස් ඇත්තන්ට විතරයි.. ප්‍රශන් වලින් ඕද්දල් වෙච්ච හිත තියෙන අපි වගේ ඈයෝ කවියෝ වෙලා ඒ සඳ එළිය දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.. මම තවත් ගොඩාක් වෙලා ඒ සිහින් රීදී කදම්භය දිහා බලාගෙන හිටියා..


සිනිඳු සනීප
පාට පාට අත්තටු
විදහාගෙන දවසක
පියඹන්න ආකාසේ
වර්ණ මවනා
දේදුන්නට උඩින්
පාවෙලා යන්න
ඈතට ම ආතට
යදම් බිඳ දා
නිදහසේ ඉගිලෙන්න
සඳ නිදන සයනේ
අද්දර ම සැතපෙන්න
හිරු මවන දසුනේ
කොනකට වෙලා ඉන්න
නිදහසේ පාවෙන්න
ආසයි මටත් දවසක...